Jakie były ojczyzny losu koleje,
jakie Polska przeżyła dzieje,
jak bardzo pragnęła wolności
zapraszamy w podróż do...
przeszłości
Gasną światłą. W ciemnościach rozlega się sapanie
rozgrzanych kotłów. Para syczy, słychać
gwizdek
dróżnika. To machina czasu przenosi nas w czasy stare, dawne, ale jakże
dla nas
Polaków istotne. Teraz właśnie Polska traci niepodległość.
Rozgrabiona, prześladowana, trapiona lecz ciągle dumna. Walczy. Walczy o
wolność, o godność. O to, by spokojnie można było "pierdzieć
w stołki" siedząc przed telewizorem. Jak malownicze pejzaże
przesuwają się lata: 1772, 1775, 1794, 1830, 1939. Za oknami machiny
migają kolejne wydarzenia. Rozbiory, powstania, wojny. W tej pożodze
pojawiają się ludzie wielcy i ludzie zwykli. Walczą bronią, słowem,
pieśnią. Walczą pracą i zaangażowaniem. Pokazują, że wolność nie jest
dana nikomu na zawsze. Że trzeba ją pielęgnować, dbać, szanować,
PAMIĘTAĆ! Na scenie przewijają się
młodzi aktorzy. Pod czujnym okiem pań Beaty Zygier i
Moniki Dylewskiej nasi koledzy deklamują, śpiewają pieśni,
które kiedyś zagrzewały do walki i wytrwałości, dziś są pamięcią i
ostrzeżeniem. Całość podkreśla ponad 60-osobowy chórek, którym dyryguje
p. Ola Przybył oraz animacje multimedialne. Dziękujemy za
tę lekcję historii. Jakże ważną dzisiaj kiedy niespokojne duchy wojny i
śmierci podnoszą swe głowy. Dziękujemy wszystkim osobom, które pomagały
w przygotowaniu akademii. Dziękujemy dyrekcji MOK za udostępnienie
sceny, p. Kotlickiemu za stroje, świetlicy za dekoracje, rodzicom za
pomoc w przygotowaniach. DZIĘKUJEMY. |