I stało się. Już po raz ostatni rozległ się dzwonek dla
czterech klas ósmych kończących swój
pierwszy
edukacyjny etap w życiu. A to przecież roczniki
wyjątkowe. To oni wchodzili w reformę jako sześciolatki.
No… nie wszyscy. Tak się złożyło, że dwie klasy
siedmiolatków oraz dwie sześciolatków zawitały w 2015
roku w murach naszej szkoły. No dobrze mieszam, co
poniektórzy biegali po szkolnym łączniku dużo wcześniej,
w oddziale przedszkolnym. Do tego szkolne życie ich nie
oszczędzało. Dwie reformy edukacji, pandemia, zdalne. I…
ten dzwonek… Po raz ostatni! Rozdanie świadectw, nagród,
podziękowań za działalność sportową w Samorządzie
Uczniowskim. Krótki występ i na koniec polonez. Ojjj
Polonez nie polonez. Wspólna fota. Gdzieniegdzie łezka
otarta, pożegnanie przyjaciół, kwiatek dla nauczycieli.
I teraz swoboda. Do widzenia. Może gdzieś tam kiedyś
wspomnicie te mury, czas tu spędzony i zaciągnięte
przyjaźnie. A teraz do fotek. Starałem się, ale wiecie,
hala i to światło!!! Ale i tak zapraszam. |