Ślubowanie klas I - 29.10.2010r... Stoi na stacji lokomotywa. Ciężka bo wiedza się w niej ukrywa. Stoi i czeka, cierpliwie bucha. Zabierze z sobą każdego zucha. Trzech motorniczych pracuje zgodnie by dziś powitać najmłodszych godnie. Ruszyła powoli przy fanfar dźwiękach, dziś każdy pierwszak dzień ten spamięta. Bo właśnie teraz przy pełnej hali pokażą z czym w szkole się zapoznali. Wężykiem weszli fanfary grają, a Oni program już zaczynają. Pierwsze Starszaki dawne maluchy, śpiewają tańczą niezłe z nich druhy. Idzie to zgrabnie więc już po chwili Pierwszaki się w program ten podłączyli. A każdy czapkę na głowie ma. Wiersze więc mówi i śpiewa Tra-la... Piszę te knoty, cały się trudzę bo w szkole scenariusz został na górze. ;-))) O wybaczenie więc proszę Was i na relację przyszedł już czas. Upssss, ale się zapędziłem. Więc było tak jak napisałem fanfary i wejście. Po bokach na ławeczkach zasiedli pierwszoklasiści. W środku ustawili się Starszacy. I Oni zaczęli. Zgrabnie deklamowali i śpiewali. Wszystko tip-top!!! A na trybunach zdenerwowani rodzice. "I po co się tak denerwować było?" usłyszałem jedną z dziewczynek gdy zakończyła swoją kwestię. "A co? Ty się denerwowałaś? Bo ja wcale." CD.. w kolejnej zakładce

...Pierwszaki nie gorsze. Płynnie idzie kwestia za kwestią. Zgrabnie przechodzą do kolejnych punktów programu. Oj, teraz taniec. Dziewczyna z chłopakiem. A oni jakby nic tańczą, śpiewają nawet po angielsku. Teraz wkracza sztandar. Chwila podniosła. "Do ślubowania wystąp!" Wychodzą więc przedstawiciele obydwu klas "Będę się uczył pilnie. Będę kochał swoją Ojczyznę..." Ufff... słychać w pewnej chwili. Pierwszak to? Nie! Rodzic!!! - i kto tu ślubuje??? Ale to nie koniec uroczystości. Są więc życzenia, legitymacje szkolne odznaki. Są podarunki od Rady Rodziców. Są breloczki, długopisy. Każdy otrzymuje książeczkę oszczędności SKO. A na scenę wbiega szkolna formacja taneczna. Starsze koleżanki przygotowały niespodziankę prezentując swój program. Stroszone włosy, makijaż, stroje i podkład muzyczny. Istne czarownice z "Wolbogóry". No ale pro- gram mucha nie siada. Mnie się podobało. Zapraszam więc wszystkich do wspólnego zdjęcia. Dziękując za tę uroczystą chwilę paniom Jaskulskiej, Gruszczyńskiej oraz Bartosik również życzę Wam Pierwszakom i Starszakom wszystkiego co najlepsze, samych radosnych chwil i wiecznej ciekawości świata. A teraz zapraszam do oglądania filmików i fotek.

Kliknij na obrazek aby zobaczyć film.
W galerii znajdują się 4 filmiki

1.Ruszyli powoli prz fanfar dźwiękach

2.Otwierajcie, Otwierajcie idą goście mali

3.Podajmy sobie ręce w zabawie i w piosence

4.Szur, szur, szur

5.Witaj szkoło, Witaj... Oj jak tańczą ;-))))

6.Tra, la, la, la mój kolego

7.Helo - helo z maskotkami

8.Poczet sztandarowy - wmaszerować

9. Śubuję!!!

10-11. Wampirkowe szleństwo ;-)))

21.10 - 22.10.2010 - V Spotkanie Partnerskie Gmin Wolbórz - Jabłonka. Czwartek 8:00 ruszamy na spotkanie nowego. Choć pogoda pozostawia wiele do życzenia (ziąb i deszcz) to humory całkiem, całkiem. A w autokarze same znajome twarze. No może prawie same znajome. Dla rozluźnienia atmosfery pstrykam foty. Jedziemy. Na drodze roboty. Tu zwężenie, tu koreczek tam znów pasy malują. Są też naprawy wymuszone letnimi powodziami. Gdzieniegdzie zawalony mostek lub podmyta droga. Nie jest łatwo, ale nasz kierowca nieźle sobie radzi. Orawa wita nas śniegiem. Piaskarki pracują z mozołem. Na miejscu jesteśmy o 14:00. Serdecznie wita nas dyrektor Zubrzyckiego Gimnazjum i już jedziemy do pensjonatu. Dziś śpimy koedukacyjnie słychać z tyłu. Nauczyciele niech sobie pójdą do tamtego budynku na stryszek, a my sobie już tutaj jakoś bez nich będziemy raaadzić! --))) Acha!!! Pakujemy się do pokojów. Dobry humor wprost tryska. Pierwszy śnieg wzbudza gorące okrzyki zachwytu. Śniegowe kulki śmigają. Na balkonie pokazują się szalikowcy z okrzykami "WIDZEW" obwieszczają swoją obecność. Oj chłopaki tu raczej na tym terenie inne zespoły królują. Teraz idziemy na obiad. Mmmmm pychota. Za 5 minut jedziemy. Mówi pani Wiesia. Szykować się na dyskotekę. Co???? 5 minut. Jak Ja się przygotuję. No wie Pani? Włosy, miniówka i paznokcie lakierem wymalować w 5 minut jak to? W ruch idą lakiery, prostownice, żele... Po 5 minutach z maaaluutkim haczykiem jesteśmy gotowi ;-))) W tym roku tematyką spotkania są dopalacze. Po krótkim powitaniu gospodarze pokazują przedstawienie. Z humorem opowiadają o czerwonym kapturku, wilku i... dopalaczu ;-). Jest też ciekawostka.

...Lekcja, a na niej lustereczka, pucpomady, loptopy. Tu opiernicz dostaje się za czytanie książek. Ha, ha... No i gwóźdź programu występ mima. Super! Sugestywna twarz, świetna gra całym sobą. Jestem pod wrażeniem. Po gospodarzach czas na nasze występy.  Skecz, tańce, piosenka... Ja już wcześniej przekazałem plakaty i hasła wykonane przez naszych uczniów. Naszych czyli ze szkół w Proszeniu, Goleszach Komornikach i oczywiście Wolborza. (Zobacz zdjęcia i plakaty poświęcone dopalaczom 1|2|3|4|5|6|7|8|9|10 <--KLIKNIJ. Ciekawe czy zgadniecie kto na nich jest???) A teraz nauczyciele do pokoju nauczycielskiego, a uczniowie na dyskotekę. W pokoju czekał na nas królewski poczęstunek. Świeży chlebuś, oscypki orawskie, „Oravský korbáčik”, rydze, borowiki, ogóreczki na słodko-kwaśno, mmmmm..... mniam. A dyskoteka leci pełną para. Idę ją utrwalić. Pstrykam kilka fotek, lasery, dymy i bum!!@ Oj cho...ba stanąłem przy głośniku. No, ale czego się nie robi dla młodzieży?. Poświęcenie naszym zawodem, więc pstrykam dalej. Dyska była udana. Zresztą zdjęcia sami zobaczycie. Noc. O nocy powiem, że była krótka i... intensywna. Kuba to nawet w szortach, po dworze, nie zważając na ziąb przechodził by odwiedzić koleżanki. I to tyle co przed 12:00. Ależ poświęcenie ;-))) Mucha nie siada. Rankiem wszyscy "wyspani" i pełni "energii" - (redbule, tigery - pracują). Wyruszamy w góry. Już po 200 metrach słychać pierwsze protesty. Oj coś te napoje regenerujące na wiele nie wystarczyły... Pniemy się z mozołem.  CD.. w kolejnej zakładce

...Świerzy śnieg utrudnia drogę. No i co tu mówić pomimo wielu próśb przed wyjazdem, obuwia to nikt (prawie nikt) dobrego ze sobą nie zabrał. Ja nie dojdę!!! Rozlegają sie okrzyki. Nigdy już w góry nie pojadę. A ja to mam "niedotlenienie przepony". ;-)))I to jeszcze czerwonym szlakiem idziemy! No, no sama pomroczność jasna przeszkadza nam w tym wyjściu. Idziemy! Pomimo wielu przygód, ślizgawek, zadyszek , złorzeczeń, zarzekań, utyskiwań dochodzimy na punkt widokowy na Sokolicy. Pięknie. Widoki rekompensują Znój wspinaczki. Sokolica to pierwszy szczyt w drodze na Diablak czyli Babią Górę. Liczy sobie 1367 m ponad poziom morza. Roztacza się z niej fantastyczny widok na wierzchołki Babiej czyli Kępę, Gówniak i Diablak. Sokolica to zerwa skalna, o której dyskutują geolodzy czy to skutek osuwiska czy obecności lodowca. Tutaj zaczyna się kosodrzewina która towarzyszy w drodze do samego szczytu Babiej. Szkoda, że nie poszliśmy dalej. Pokonaliśmy przecież najtrudniejszy, najostrzejszy odcinek trasy. Jednak mroźny wiatr, ciemne chmury nad Babia Górą i śliskie buty decydują o powrocie. Droga powrotna to taka mała zjeżdżalnia na... tyłeczkach. Nawet plastry podklejone pod buty nie pomagają. "Bo to taki Chiński szmelc jest, nie to co te stare na nerki plasterki". Co rusz rozlegają się okrzyki "Lecę na Ciebie oraz Złap mnie za coś, Ale mnie d...pa boli, ja to w autokarze miejsce leżące poproszę ;-))). Tyły zamyka nasza odważna Pani kierownik idąc pod ramię z przewodnikiem. Droga z góry jest szybka i już siedzimy w autokarze. Pakowanie i ostatnia wizyta w gościnnej Zubrzycy. Są kwiaty prezenty, podziękowania.. To wśród dorosłych, a młodzież? Wymiana numerów telefonów, obietnice kontaktów, o... nawet jeden całusek zauważyłem. To chyba apropos słów Pana Wójta o ślubach Wolborsko-Orawskich? ;-))). Dziękujemy Zubrzycy, dziękujemy Jabłonce, dziękujemy Orawo. Z utęsknieniem czekać będziemy na kolejne spotkanie. Do zobaczenia!

Kliknij na obrazek aby zobaczyć film.

1. Mima impresja o sprawdzianach i klasów-
    kach

2. Zajączek dopalany.